Başkalarının omuzlarında durmak insanlık tarihinde kutsal bir gelenektir. Tarihin en önemli isimlerinden bazıları, bir öncül, kişi ya da unsurun önünü açan çalışmalar olmasaydı asla ön plana çıkamazdı. Eve yakın bir örnek vermek gerekirse, Jacques Villeneuve, babası Gilles’in hızdan çok makrome tutkusu olsaydı, muhtemelen motor yarışlarına asla başlamazdı.
1960 Ford Falcon
Bazen öncü kişi de bir miktar tanınırlık kazanır; bizim Gilles’imiz için de durum böyleydi. Ancak çoğu zaman öncü gölgelerde çalışır ve zafer ondan sonra gelene gider.
İnsanlar için geçerli olan şeyler, otomobil gibi şeylere de uygulanabilir. Bu belirli evrende, fenomenin tekrar tekrar meydana geldiğini gördük: şu veya bu erken, unutulmuş model olmasaydı, başka bir gelecek klasiği asla gün ışığına çıkmayacaktı.
Buradaki örnek, efsanevi Mustang’dir. İlk olarak 1964’te ortaya çıkan Ford Mustang, bugün gerçekten efsanevi bir otomobil. Ama başka bir Ford aile arabasına çok şey borçlu.
Ford
Küçük şeylerden büyük şeyler büyür…
1950’lerde, Amerikalı üreticiler tüketicilere gerçekten kompakt otomobiller sunmuyorlardı. Chevrolet’te Corvette ve Ford’da Thunderbird vardı, ancak bunlar aile dostu modeller değil, spor arabalardı.
Ford Falcon
Yavaş yavaş, zihniyette bir değişiklik o on yıl boyunca hakim oldu. Yavaş yavaş, Avrupa arabaları Kuzey Amerika araba yollarına doğru ilerliyordu ve savaş sonrası gelişen ekonomiden yararlanan birçok tüketici şimdi ikinci bir araba satın almayı düşünüyordu.
Bu hikayeye tamamen beklenmedik bir şahsiyet girin: Robert McNamara. Başkanlar Kennedy ve Johnson’ın Savunma Bakanı olmadan önce, işadamı Ford’da çalıştı; ve orada, bir şekilde Falcon’un babasıydı. 1946’da şirkete katıldığında, yetenekleri ve ticari zekası için övgü topladı. Savaşın kolay olmadığı Ford’un yeniden doğuşuna katkıda bulundu.
McNamara, Falcon projesini devraldı, o sırada bocaladı ve sonunda olduğu arabayı üretmek için onu çevirdi. Amacı, satın alınması ve bakımı ucuz olan bir araba üretmekti. Tüketiciye Amerikan otomobilinin en iyisini sunacak, ancak küçük bir formatta.
Ve elbette, Ford için karlı olması gerekiyordu.
sıcak başlangıç
Performans yetenekleri tam olarak istisnai olmasa da, Falcon hızlı bir satış başlangıcı yaptı. 21 Eylül 1959’da basına tanıtılan Falcon, açıkçası bir sinire dokundu; Ford’un sipariş defteri yıldırım hızıyla doldu.
Piyasadaki ilk yılında, 1960 yılında, Ford 435.600 adet sattı. 1961’de 474.100 adet satarak bu sınırı aştı. 1962’de bir milyon sınırı aşıldı.
İki yıl içinde aynı başarı Mustang ile tekrarlandı; ne yazık ki Falcon ve tarihteki yeri için başlangıçtaki başarısı büyük ölçüde unutuldu.
Bir hedef olarak sadelik
1960 Ford Falcon başarısı iki şeye indi; basitlik ve fiyat. 1960 yılında iki kapılı model 1.912 dolara, dört kapılı model 1.974 dolara satıldı. Daha iyi bir anlaşma bulmak zordu. Chevrolet, Corvair ve Plymouth the Valiant’a sahipti, ancak satın almak biraz daha pahalıydı.
Falcon’un sadeliğine gelince, yine piyasada buna uygun hiçbir şey yoktu. Motoru 144 cc 90 beygirlik sıralı-6’ydı, süspansiyon önde helezon yaylı ve arkada yaprak yaylıydı ve frenleme dört tamburla sağlanıyordu. Üç vitesli manuel vites (direksiyon kolonunda) standarttı, iki vitesli Ford-O-Matic ise bir seçenek olarak mevcuttu.
(Şimdi, içinde biraz nostalji olan biri, Ford-O-Matic adında bir parça donanıma sahip bir araca sahip olmaktan zevk almaz mı?)
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, en popüler model en ucuz olanıydı. Toplamda 193.400 adet iki kapılı ünite satıldı. Dört kapılı kardeşine göre 62 $ daha ucuz olan iki kapılı vagon, 27.500 adet satılan en az popüler model oldu.
Direksiyon başında
1960’da bir Falcon’u seçenler, kelimenin tam anlamıyla neyle karşı karşıya olduklarını biliyorlardı. Burada 1950’lerin büyük sedanlarının getirdiği büyük konfor kavramını unutmak gerekiyordu. Performansla ilgili her türlü önyargılı düşünceyi reddetmek de gerekliydi. Rakamlar hikayeyi anlatıyordu: Falcon’un motoru tam olarak korkutucu değildi.
