Biraz gereksiz menzil kaygısına kapılarak, 2020 Kia Niro EV test cihazımda (Aralık başında, -5 santigrat derecede) ısıtmayı kapattım, böylece önümde kalan şarj okuması mümkün olan en yüksek sayıyı gösterebilsin. 393 km. 20 km boyunca strese girmeme engel olacak güzel bir sayı.
Kia Niro
Mantıklı olarak, Montreal’den Doğu Kasabalarına 220 km’lik bir dönüş yolculuğu olan günlük yolculuğumun Niro EV’nin pil paketinin kapasiteleri dahilinde olduğunu gayet iyi biliyordum. Ama bu mesafenin çoğu otoyolda yapılacaktı, dedim kendi kendime ve dört kez matematiği yapmaya devam ettim. Ve ceketimin fermuarını çek.
Özetle, elektrikli araç üreticilerinin, sürücüleri elektriğe geçmeye ikna etmeyi umdukları için üstesinden gelmeleri gereken temel bir engel var. Neredeyse her köşede veya otoyolun her çıkışında bir benzin istasyonu olmasına o kadar alıştık ki, daha azı yetersiz geliyor ve yolda kalmaya davetiye çıkarıyor.
2020 Kia Niro
Niro EV ve kendi türündeki diğer güncel modeller – Hyundai Kona, Kia’s Soul, vb. – söz konusu olduğunda, bu endişede kaybolan şey, elimizde 400 km’lik bir menzile sahip olmanın artık tamamen rutin olduğu gerçeğidir. Örneğin, e-Golf’ün 200 km’sinden çok uzağız ve yine de sanki değilmişiz gibi stres atıyoruz.
fiyatlandırma
Şimdi, kabul edildiğinde, böyle bir EV için fiyatlandırma yüksek tarafta kalıyor, ancak elbette 5.000 dolarlık federal indirim ve British Columbia ve Quebec sakinlerine sunulan eyalet sübvansiyonları bu fiyatlandırmayı daha rekabetçi hale getirmeye yardımcı oluyor. Ancak, bir EV’ye yapılan yatırımın ne zaman kazandıracağını hesaplamak için uzun bir bakış açısına sahip olmak hala gereklidir. Mesela, daha büyük ilk harcama için gazdan tasarruf etmem için kaç aylık kullanım gerekecek?
Kia
Niro EV, 2020 sürümü söz konusu olduğunda, başlangıç fiyatı nakliye ve hazırlık ücretleri dahil 46.000 $ olarak belirlendi. Bu tutar ve geçerli satış vergilerinden federal indirimi düşebilirsiniz; EV dostu Quebec’tekiler bundan 8.000 dolar daha alıyorlar ve oradaki toplamı 41.000 dolar civarında gezinen daha makul bir toplama getiriyor. O bölgenin dışında hala önemli bir ilk harcamanız var, ancak önümüzdeki aylarda gaz için tam olarak sıfır ödeyerek bunu kademeli olarak geri alacaksınız. Üstelik bu, bakım maliyetlerinde bekleyebileceğiniz azalmayı hesaplamadan.
2020 baskısı
Peki bu sana ne veriyor? Modelin geçen yıl teslim ettiğinden çok farklı bir şey yok. Bu yıl Kia farları ve arka farları değiştirdi, iç mekan biraz daha geniş ve ekranda daha büyük olan yeni bir multimedya ekranı var.
Ürün teklifi son derece basit: alıcılar temel EX sürümü veya SX Touring modeli (56.405 $ maliyeti) arasından seçim yapabilir. Her ikisi de 385 km’lik aynı resmi menzili sunuyor ve aynı 17 inç alaşım jantlara sahip.
EX, basma düğmeli bir akıllı anahtar, Apple CarPlay ve Android Auto uyumluluğu ve UVO Intelligence sistemi ile birlikte gelir. Test ettiğimiz versiyon olan SX Touring, elektrikli açılır tavan, ısıtmalı direksiyon simidi ve ısıtmalı ön ve arka koltuklar, bir harmon/kardon ses sistemi ve şeritte kalma yardımı ve kör nokta algılama sistemlerini ekler. EX, yalnızca Aurora Black renginde gelirken SX Touring, Pamuk Prenses, Yerçekimi Mavisi ve Grafit renklerinde de olabilir. Gösterişli turuncu, yeşil ve sarı renk tonlarıyla burada genç kalabalığın sürünmesi yok anlaşılan. En iyisi bunu Soul’a bırakmak.
Modelin nispeten kutu şeklindeki şekli sayesinde, içeride genel olarak geniş bir alan var. Böylece baş mesafesi bol – burada alçak tavan klostrofobisi yok veya araca inmede zorluk yok – ve öndeki diz mesafesi fazlasıyla yeterli. Arkada biraz daha sıkışık ama yine de oldukça iyi, bu yüzden bu, şehirde yaşayan küçük aileler için kesinlikle kabul edilebilir bir seçim.
Belirtildiği gibi, multimedya arayüzü 2020 için yeni ve hepsi oldukça sezgisel ve kullanımı kolay, bu yüzden beni rahatsız eden şeyleri bulma arayışım boşunaydı. Tabii ki, üst düzey SX Touring versiyonunda olduğumdan, oynamak için daha büyük 10,25 inç ekrana sahiptim ve temel modelin 8 inçlik ekranını biraz küçük bulmuş olabilirim (her ikisi de eski modelinkinden daha büyük).
Niro’nun bu versiyonu ayrıca, sürüş deneyimi için açıkçası çok önemli olan ve ancak modeli sürdükten sonra teknik özellikler sayfasını okurken farkına vardığım bir özellik olan LED iç aydınlatma ve ortam modu aydınlatmasını da içeriyor. Oh, peki, bazıları bundan bir tekme alabilir ve belki de karanlıktan sonra o şeyi yeterince sürmedim…
Çok mutlu bir şekilde fark ettiğim bir şey, koltuk ısıtma sisteminin aslında pil takımından enerji çekmemesiydi (ya da en azından, yerleşik veri ekranının bana söylediği buydu). Bu, elbette, menzili en üst düzeye çıkarmak için ısıtma sistemini mantıksız bir şekilde kapatmam sırasında – kelimenin tam anlamıyla – oldukça rahatlatıcıydı.
Sürüş
Menzil kaygısı bir yana, bunun gibi cep boyutunda bir elektrikli aracı sürmekle ilgili en dikkate değer şey, anında mevcut olan tüm torktur. Bu şeyleri asla bir haftadan fazla ara vermeden sürmem, ama bir trafik ışığında sessizce hız yapmaktan (ve arkada bıraktığım tüm araçlara dikiz aynasında üstün bir sırıtışla bakmaktan) asla yorulmam. ). Bu, Niro EV’yi böylesine ideal bir şehir sürücüsü yapmak için neredeyse gaz tasarrufu yönü kadar yapar.
Bunun dışında, özellikle sportif olmasa da yol tutuşu iyi. Bu küçük SUV, virajları iyi alan dar, küçük bir pakettir, ancak direksiyon yumuşak taraftadır. Niro, koltuklar yeterince rahat olsa da, kötü yollarımızın neden olduğu darbeyi emmek için en iyisi değil.
Direksiyon simidinin arkasına monte edilmiş kürek değiştiriciler olduğunu unutmayın, ancak burada açıkça vites değiştirmek için değiller (hatta vites değiştirmeyi simüle etmek için değiller); bunun yerine, gaz pedalını bıraktığınızda uygulanan fren gücü seviyesini ve dolayısıyla aküye geri dönen enerji miktarını ayarlamak için oradalar. En üst seviye biraz uyum gerektiriyor ve araba ayağınızdan (ve en önemlisi beyninizden) daha az girdiyle yavaşlarken, başlangıçta biraz deniz tutması hissedebilirsiniz, bu da hantal bir sarsıntılı his yaratır. İçiniz rahat olsun, deniz bacaklarınıza çabucak kavuşacaksınız.
Aslında, rejeneratif frenlemenin maksimum seviyesi, örneğin Nissan LEAF’deki çoğu durumda yapabileceğiniz gibi, tek pedalla sürmenizi sağlayacak kadar yüksek ayarlanmamıştır. Bu benim şahsen görmek istediğim bir şey çünkü bir kez alıştıktan sonra tek pedalla sürüş bir zevk.
Son olarak, otomobilin doğal unsuru şehir olsa da, otoyolda kendinizi engelli hissetmiyorsunuz. Hızlanma, belirtildiği gibi, 80’den 100 km/s’ye ve ötesine giderken bile oldukça şımarıktır, bu nedenle geçiş, normal Niro’dan daha fazla endişe verici değildir. Bu, yalnızca her beş dakikada bir kalan şarj göstergesine bakmanın yarattığı stresi bırakır!
